NL
Een project kunnen ontwikkelen in een nieuwbouw, volgens de passiefbouwnorm, is een voorrecht. Dat de bestemming er één is ten behoeve van de zwakkere wijkbewoner, en dat de ruimte deel is van een complex ( door architecten Stekke+Fraas ) met meer dan 30 woningen van gezinnen, die de nieuwbouw samen hebben gerealiseerd, maakt het wel heel bijzonder.
Een casco-gelijkvloers, met een grote ruimte hoofdzakelijk ten dienste van ontmoeting, een kleinere ruimte voor de ondersteunende zorg,- en strategische functies. Het dienstencentrum zit middenin de woongemeenschap ingebed, met duidelijk visuele en fysieke interactie : via de binnentuin en de gemeenschappelijke circulatiezones.
De grotendeels beglaasde gevel nodigt uit tot deelname in de activiteit, zichtbaar vanaf de straat. De transparantie en open plan van de inrichting draagt bij tot laagdrempelig onthaal van het doelpubliek in de wijk.
Veel aandacht is besteed aan het creëren van doorzichten, perspectieven vanuit het gezichtspunt van de gast in het centrum, de passant in de straat , de bewoners in het binnengebied.
Een artistieke interventie, de ‘diepspiegel’, van kunstenaar Marc Godts dematerialiseert de fysieke afbakening en versterkt het concept.
FR
Développer un projet dans une nouvelle construction, aux normes de la construction passive, c’est un privilège. Si, en outre, ce projet bénéficie aux habitants les moins favorisés de ce quartier et fait partie d’un ensemble, de plus de 30 logements familiaux (réalisé par les architectes Stekke+Fraas), la mission devient très particulière.
Un rez-de-chaussée à l’état ‘casco’, avec un grand espace de rencontre et un espace plus réduit dédié aux fonctions de soins et d’administration. Le centre de service est situé au milieu de la communauté ‘Brutopia’, avec une interaction clairement physique: par le jardin et par les zones de circulation communes.
Les grandes vitrines en façade invitent les passants à participer à l’action, qui est visible du trottoir. La transparence et le plan ouvert de l’aménagement facilitent l’accueil des personnes âgées du quartier.
Beaucoup d’attention a été portée à la création des vues, des perspectives du point de vue de la personne dans le centre, du piéton qui passe dans la rue, des habitants de la communauté.
Une intervention artistique, le ‘mirroir profond’, de l’artiste Marc Godts dématérialise la séparation physique et renforce le concept.
